zondag 23 september 2018

Awarradam, Suriname dl 5 Marrons


Oergezellig met zn allen 'aan de drank' - David deelde zijn laatste Borgoe Gold Rum met ons -  en over van alles gekletst vanavond na het eten. 
En gelachen. Vooral bij de consternatie van Hendrik, een marron met 1 meterlange rastas., bij het onderwerp homosexualiteit.
Vanochtend hadden we zijn geboortedorp bezocht. Een typisch marrondorp met kleine huisjes, al of niet met strooien dakjes.
De vrouwen ontvingen ons met zang en dans. Eerst nog verlegen giechelend, maar al gauw dansten ze om beurten op hun tenen met indiase handbeweginkjes. Ook de kleine meisjes begonnen mee te doen en, je kon erop wachten, toen was het onze beurt. Op sportschoenen je kont schudden is niet echt handig, maar met gewoon wat na apen wat zij doen kom je een heel eind. De sfeer werd steeds losser. Steeds meer kinderen en vrouwen kamen kijken en op het laatst werden doekjes, lappen en schorten omgeknoopt bij ons en danste vrijwel iedereen. Het was een enorm vrolijke en soms hysterische bende. Met lapjes rond de billen waarop staat dat je bezet bent.. sorry! kan je moeilijk serieus blijven.
Het valt me toch op hoe  je met alle respect voor hun cultuur en gewoonten, enorme lol kan hebben met ze.
Ik moest bijvoorbeeld vooral het fraai ingerichte huisje van een vrouw bekijken. Eenmaal binnen zag ik echter een winkel met spiksplinternieuwe pannen, bestek, rekken met glazen en borden langs de muren van het piepkleine huisje. Op de grond keurige emmers in soorten en maten. De verbazing was duidelijk van mijn gezicht te lezen en dus bevestigde ze nog maar eens dat zij er woonde. Gierend van het lachen liepen we samen naar buiten. Ik ongeveer kruipend met mn lange lijf door het deur openingetje. Zij mank met twee dwars staande voeten . In haar echte winkeltje verkocht ze van alles, en ook 'djogo', een literfles Parbobier. Alles beter dan warm water. Dus met de twee gidsen de fles verdeeld over drie cups, plastic bekertjes.
In de korjaal terug was het bloedjeheet, inmiddels over enen, en al gauw dommelde ik weg op het houten bankje.  Met maar twee uur slaap de nacht ervoor, hield ik het na de heerlijke lunch in de lodge voor gezien en trok me terug in de hangmat op de veranda.
Een topdag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten